کاش بین لبهای من و نام عزیز تو هیچ فاصله ای نبود

                                  کاش به جز تاخیر دیدار هیچ گله ای نبود!!!

آن شب تو را من در میان خواب دیدم

تنها بودم اما تو را تنها ندیدم

آن شب عجب دلخون و شرمین گونه بودی

من از غمت میمردم و یارم نبودی

آن شب میان ظلمت و تاریکی شب

رنگ سیاه دل خود پنهان نمودی

من در میان ظلمت آن شب غمناک

یاد تو بودم و ولی یادم نبودی

آن شب عجب رنگ سیاهی شب به تن داشت

آنقدر که تو رنگ دلت پنهان نمودی

اما میان دل شب ستاره ای نجوا کنان گفت

ای عاشق بیچاره تو گور خودت را حفر نمودی

باور نمی کردم که تو عاشق نباشی

من با تو باشم و ولی یارم نباشی

آن شب تو گفتی یار تو باشم همیشه

من مال تو بودم و تو با من نبودی

لعنت به چشمان ضعیف و ناتوانم

گویی فراموشت کنم ؟ نه نتوانم

تقصیر چشمانم نبود شب شب تار بود

دستان شب در این میان آتشفشان بود

گر رنگ چشمان تو را چشم ترم دید

از روشنی چشم توست که می درخشید

اما اگر رنگ دل پر چین و چرکت

چشمم ندید و بسته شد تقصیر من نیست

در آن سیاهی شبان بی فروغت

گم میشوم لحظه به لحظه می گریزم

من از تو هرگز نگریزم ای نازنینم

من از دل چاک چاک خود امشب می گریزم